خدایا

اَللَّهُمَّ اِنّى اَعْتَذِرُ اِلَيْكَ مِنْ مَظْلُومٍ ظُلِمَ بِحَضْرَتى فَلَمْ اَنْصُرْهُ،

وَ مِنْ مَعْرُوفٍ اُسْدِىَ اِلَىَّ فَلَمْ اَشْكُرْهُ،

وَ مِنْ مُسى‏ءٍ اعْتَذَرَ اِلَىَّ فَلَمْ اَعْذِرْهُ،

وَ مَنْ ذى‏فاقَةٍ سَئَلَنى فَلَمْ اُوثِرْهُ، وَ مِنْ حَقِّ ذى حَقٍّ لَزِمَنى لِمُؤْمِنٍ فَلَمْ اُوَفِّرْهُ،

وَ مِنْ عَيْبِ مُؤْمِنٍ ظَهَرَ لى فَلَمْ اَسْتُرْهُ،

وَ مِنْ كُلِّ اِثْمٍ عَرَضَ لى فَلَمْ اَهْجُرْهُ. اَعْتَذِرُ اِلَيْكَ -يا اِلهى - مِنْهُنَّ

وَ مِنْ نَظآئِرِهِنَ‏اِعْتِذارَ نَدامَةٍ يَكُونُ واعِظاً لِما بَيْنَ يَدَىَّ مِنْ اَشْباهِهِنَّ، فَصَلِّ

عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَاجْعَلْ نَدامَتى عَلى‏ ما وَقَعْتُ فيهِ مِنَ الزَّلاَّتِ،

وَ عَزْمى عَلى‏ تَرْكِ مايَعْرِضُ لى مِنَ‏السَّيِّئاتِ تَوْبَةً تُوجِبُ لى مَحَبَّتَكَ، يا مُحِبَّ التَّوَّابينَ.


بار خدايا به پيشگاهت عذر خواهم در حق ستمديده‏اى كه در حضور من بر او ستم رفته و من ياريش ننمودم،
و از احسانى كه در حقّم شده و شكرش را بجا نياورده‏ام،
و از بد كننده‏اى كه از من پوزش خواسته و عذرش را نپذيرفته‏‌ام،
و از فقيرى كه از من حاجت خواسته و من خواست او را بر خواست خود ترجيح نداده‏ام،
و از حقّ مؤمن حق دارى كه بر عهده‏ام مانده و آن را ادا ننموده‏ام،
و از عيب مؤمنى كه بر من آشكار گشته و آن را نپوشانده‏ام،
و از هر معصيتى كه برايم پيش آمده و از آن دورى نجستم.
بار الها از همه آنها و از آنچه مانند آنهاست از حضرتت با دل آكنده از پشيمانى عذر ميخواهم، عذرى كه مرا در آينده از نظاير آنچه بر من گذشت بازدارد، پس بر محمد و آلش درود فرست، و پشيمانيم را بر لغزشهايى كه گرفتارشان شده‏ام، و تصميم را بر ترك گناهانى كه برايم پيش آيند توبه‏اى قرار ده كه برايم موجب عشق تو گردد، اى دوستدار توبه كنندگان.